Tegernsee - Bad Wiessee

Tegernsee - Bad Wiessee

Wednesday 7 November 2012

Inhaalmanoeuvre

Op de achtste dag schiep God ... het ongeluksgetal.

De trouwe lezers van deze blog hebben nog een dag van het toernooi te goed, namelijk de laatste zaterdag, met ronde acht. Omdat de negende en laatste ronde zo vroeg begint was het er nog even niet van gekomen, maar heus: er was genoeg om over naar huis te schrijven (of juist niet, maar dan doen we het toch ...).

En dan gaat het niet over de winst van Olav: die begint normaal te worden, net als zijn commentaar achteraf dat het allemaal niet zoveel voorstelt. Ja ja.

Ook wil ik het maar niet over het verlies van Peter hebben. Ten eerste hoop ik dat hij er zelf over gaat schrijven binnenkort, ten tweede lijkt Peter – net als u en ik – gewoonlijk mooi te winnen en lelijk te verliezen.

En inderdaad: ik won, en wel rechttoe-rechtaan. Ik bleek beter op de hoogte in de opening – val nu niet van ongeloof van uw stoel – en moest tijdens de partij voortdurend aan de zogeheten “uitgestelde climax” denken. Kijkt u maar even:

Jan Krans – Martin Schmitz
Bad Wiessee 2012 (8)

18.a4!
Vol overtuiging (na lang nadenken) een kwaliteit inzetten. In mijn theorieboek lees ik later dat je toch 18.d4 kunt doen, want 18. .. Td8 19.c3 Pxc3 20. Df3 Txd4! 21.Tac1 pakt toch goed uit. Maar goed, zwart durft nu de kwaliteit niet te nemen, en terecht.
18. .. Pc3 19.Df3
19.Dd2 is ook niet mis, maar – denkend aan Fischer – zag ik 21.Db3 al komen.
19. .. Pd5 20.d4 Ld6 21.Db3 Lxc5
22.dxc5
Natuurlijk niet (besloot ik na weer lang nadenken) de simpele pionwinst met 22.Lxd5 Lxb4 23.Lxe6+ etc. Zwart heeft een probleem op de witte velden, en dat ga ik niet voor hem oplossen. Uitgestelde climax ...
22. .. Df7 23.Ld4 Td8 24.Tad1 Ld7 25.c4 Pe7
26.b5
Uitgestelde climax! Lxb7 komt vast wel een keer.
26. .. h6 27.Le5
En nog even inhouden (ik kreeg ooit de tip om in dit soort situaties aan appelmoes te denken, of pruimenjam).
27. .. Le8 28.Lxb7
Nu dan eindelijk. Zwart geeft zich direct gewonnen.

Harold was na zijn “herstelremise“ weer toe aan het echte werk. Hij deed me tijdens de partij nog wel een beetje denken aan een patient die na een lang ziekbed net weer halve dagen op mag. Met wat hulp van de tegenstander en een stel extra notatieformulieren kwam het allemaal toch nog in orde.

En dan wilde ik tot slot een verslagje fabrieken van de laatste partij, die van Michiel. Dat was echter geen schaakpartij meer, maar een langdurig apocalyptisch treinongeluk. Anders gezegd: met een weigerende TomTom kun je niet erger verdwalen dan Michiel deed. En zijn tegenstander had er ook zo een. Nog anders gezegd: er zijn soms goede redenen om postzegels te gaan verzamelen, of bierviltjes. Kortom, zo'n eens-in-een-schakersleven-partij die elke beschrijving tart. Vandaar: wordt vervolgd.

No comments:

Post a Comment